Το προσφυγικό ζήτημα μέσα από ένα βιβλίο που συγκινεί ως το τέλος. Ο Χακάν και οι γονείς του ως πρόσφυγες στην Ελλάδα, θα αγωνιστούν να πάρουν πίσω τη χαµένη τους αξιοπρέπεια. Όµως, παρά τις φιλότιµες προσπάθειές τους, η έτσι κι αλλιώς δεδοµένη ευγνωµοσύνη προς τους ευεργέτες τους δεν θα γίνει ορατή από το «µεγάλο αφεντικό». Άκαρπες θα αποδειχτούν και οι προσπάθειες της Χρυσάνθης και της µάνας της, να αλλάξουν τη ροή των γεγονότων. Μάλιστα, το δυνατό όσο και βαθύ αίσθηµα αγάπης, που θα ανθίσει ανάµεσα στην ίδια και τον νεαρό πρόσφυγα, θα περιπλέξει τα πράγµατα και θα οδηγήσει σε απρόβλεπτες καταστάσεις. Με την ανασφάλεια µόνιµο σύντροφο στο διάβα της βιωτής τους, στις ψυχές των «τριών» η πικρία επισκιάζει το χαµόγελο, η απόγνωση την ελπίδα. Έτσι θα πορευτούν. Ανάµεσα στις συµπληγάδες που οι συγκυρίες τούς υποχρεώνουν να διέλθουν. Ώσπου, κάποια στιγµή, θα έρθει για τον καθένα η «λύση». Λύση που κανείς δεν την επεδίωξε και που, µε άλλα µάτια ιδωµένη, φαντάζει ως λύτρωση… Ένα σύγχρονο κοινωνικό µυθιστόρηµα, που µιλά για τη δύναµη της αγάπης και τα εµπόδια που αυτή µπορεί να υπερνικήσει, µε µόνο σύµµαχο την ελπίδα, απέναντι στα προβλήµατα που την περιστοιχίζουν.