"Ο χορός δεν μπορεί να διαχωριστεί ουσιαστικά από τον πολιτισμό, και αυτή η ενότητα είναι κανονικά αρμοδιότητα και ευθύνη της ανθρωπολογίας". Με αυτό το συμπέρασμα, η συγγραφέας κλείνει αυτό το πρωτοποριακό και πλέον κλασικό βιβλίο, την πρώτη γενική εισαγωγή στην ανθρωπολογία του χορού. Ο χορός αποτελεί ένα καίριο κοινωνικό φαινόμενο και ως μορφή και ως τρόπος έκφρασης, ενώ είναι στενά συνδεδεμένος με στοιχεία θρησκευτικά, κοινωνικής οργάνωσης, πολιτικής και οικονομίας. Το γεγονός ότι ο χορός είναι αδιαχώριστος από τα μέσα έκφρασής του -το ανθρώπινο σώμα σχηματίζει σχέδια στο χρόνο και στο χώρο- σημαίνει ότι δεν μπορεί να νοηθεί ξέχωρα από το κοινωνικό και το πολιτιστικό του περιεχόμενο. Η συγγραφέας ερευνά στο πρώτο μέρος τις διαφορετικές σημασίες που είχε ο χορός στο πέρασμα του χρόνου και στη συνέχεια εξετάζει τη θέση που κατέλαβε στις ανθρωπολογικές μελέτες κατά τον 20ό αιώνα. Στο δεύτερο μέρος παρουσιάζει την ιστορική, συγκριτική και συμβολική προσέγγιση του χορού, βασισμένη σε παραδείγματα απ όλο τον κόσμο. Τέλος, στο τρίτο μέρος αναλύει τις σύγχρονες τάσεις στην έρευνα του χορού, τάσεις συνδεδεμένες με ζητήματα δημιουργικότητας και αισθητικής, επικοινωνίας και νοήματος.