Με το βιβλίο αυτό για την "Αποκρυπτογράφηση του Κεφάλαιου", ο Άλεξ Καλλίνικος επιχειρεί μια παρέμβαση στη μεγάλη συζήτηση που έχει ανοίξει από τότε που ο Μαρξ και ο Ένγκελς έγραψαν για τη "δραματική ανατροπή", όπως τη βαφτίζει ο Ουμπέρτο Έκο. Είναι όντως ο "μάγος" καπιταλισμός ανήμπορος να κυβερνήσει τις παραγωγικές δυνάμεις που απελευθέρωσε; Είναι μήπως λογοτεχνικό σχήμα ότι "πνίγεται στην υπερπαραγωγή του"; Και πόσο εξακολουθεί σήμερα να "ξεγεννάει" προλετάριους που θα γίνουν "νεκροθάφτες" του; Από τη Συσσώρευση του κεφάλαιου της Ρόζας Λούξεμπουργκ μέχρι τις σημερινές διαλέξεις του Ντέιβιντ Χάρβεϊ για "Το Κεφάλαιο" του Μαρξ, υπάρχει μια μακρά πορεία αναμέτρησης με τις προκλήσεις που ανέδειξαν όχι μόνο οι θεωρητικοί της άρνησης του Μαρξ, αλλά και η ίδια η εξέλιξη του καπιταλισμού. Ο Άλεξ Καλλίνικος παρεμβαίνει δυναμικά σε αυτή την πορεία βουτώντας στα βαθιά με τα κεφάλαια του βιβλίου του που ερευνούν τη σχέση της μεθόδου του Μαρξ με τον Ρικάρντο και τον Χέγκελ και προχωρώντας στα θεμελιακά ζητήματα της Αξίας, της Εργασίας και των Κρίσεων. Όμως, όπως γράφει στην τελευταία παράγραφο του βιβλίου, ποτέ δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο Μαρξ έγραψε "Το Κεφάλαιο" από τη σκοπιά της εργατικής τάξης και με στόχο να βοηθήσει τον αγώνα της να εκδικηθεί για τα όσα έχει υποφέρει και να απελευθερωθεί από την τυραννία της κοινωνικής σχέσης που είναι το κεφάλαιο.