Μια γυναίκα που μεταμφιέστηκε σε άνδρα, έκρυψε την πραγματική της ταυτότητα και κατέλαβε τον παπικό θρόνο. Η θρυλική ιστορία της πάπισσας Ιωάννας έχει προσελκύσει για περισσότερο από οκτώ αιώνες τώρα το ενδιαφέρον θεολόγων, ιστορικών, λογοτεχνών, φιλολόγων και καλλιτεχνών από όλο τον κόσμο. Για το ελληνικό κοινό είναι κατεξοχήν συνυφασμένη με το εμβληματικό έργο του Ροΐδη(1866). Δεν είναι όμως το μόνο. Το 1931 η δραστήρια επτανήσια Μαριέττα Γιαννοπούλου- Μινώτου δημοσιεύει σε συνέχειες στο αθηναϊκό λογοτεχνικό περιοδικό Εβδομάς τη δική της εκδοχή της ιστορίας, την οποία συστήνει μάλιστα στο κοινό ως την αυθεντική. Έκτοτε το κείμενο της παραμένει στην αφάνεια. Ποια είναι η αυθεντική ιστορία της πάπισσας Ιωάννας σύμφωνα με τη Μινώτου; Πώς φωτίζει τα κίνητρα και τις πράξεις της αινιγματικής ηρωίδας μια συγγραφέας που στα εικοσιένα της εξέδωσε το πρώτο φεμινιστικό περιοδικό της Ζακύνθου; Ογδόντα χρόνια από την πρώτη της κυκλοφορία, έρχεται και πάλι στο φως η άγνωστη αυτή μυθιστορηματική βιογραφία, η οποία ρίχνει μια διαφορετική ματιά στο διαβόητο μύθο της πάπισσας. Η εισαγωγή της Πέρσας Αποστολή διερευνά τους όρους της πρώτης δημοσίευσης του κειμένου, τη σχέση του με τη διεθνή και εγχώρια «οικογένεια» της Πάπισσας, και τους αφηγηματικούς τρόπους με τους οποίους η συγγραφέας μεταπλάθει και ανασημασιοδοτεί την αμφιλεγόμενη μορφή της ηρωίδας.