Σκεφτόμουν πως αποφασίζω να σου διηγηθώ τη ζωή του Γιώργη Πικρογιώργη, σε μια εποχή που ο πλούτος και η πολυτέλεια αφαίμαξαν και ξεζούμισαν ό,τι ακόμα από ιδανικό επιμένει να ζει και να αντέχει στα σκληρά χτυπήματα του σύγχρονου κόσμου. Σ έναν κόσμο που εθελοτυφλεί και θέλει να πιστεύει πως ξεχάστηκε πια η ανθρώπινη συμπόνια και πως αποτελούν παρελθόν η αγάπη και η αλληλεγγύη για τον απλό άνθρωπο, γι αυτόν που πεινάει και υποφέρει και που παραμένει υποχείριο των ισχυρών του κόσμου. Για σένα, τον κολασμένο της γης, όπως σε αποκαλούσε σε όλο του το βίο ο ήρωας του μυθιστορήματος, έδωσε όλη του τη ζωή, ελπίζοντας πως θα σε απαλλάξει απ τους αδικητές και τους καταπιεστές που δε σ άφησαν να σηκώσεις κεφάλι σ όλη σου τη ζωή.