To αντικείμενο της μελέτης, στο βιβλίο αυτό είναι η εμβάθυνση στη διαδικασία που δομεί τον γραπτό και τον σχεδιασμένο αρχιτεκτονικό λόγο του Le Corbusier μέσα από την παρατήρηση επιλεγμένων έργων του που συλλαμβάνονται στο διάστημα από το πρώτο ως το δεύτερο ταξίδι του στην Ελλάδα. Μας ενδιαφέρει να προσδιορίσουμε το νόημα που εκείνος αποδίδει στην αρχιτεκτονική σε μια περίοδο που αρχίζει με τη δική του αναζήτηση αυτού του νοήματος και τελειώνει με την αποκάλυψή του σε όλο τον κόσμο. Η λέξη-κλειδί σε αυτή την προσπάθεια είναι η διαγώνιος, που συνδέει μη διαδοχικές αλλά σαφώς διακριτές κορυφές πολυγώνου ή πολυέδρου, και όταν γίνεται η διαγώνιος τετραγώνου μπορεί να "εμφανίσει" το άρρητο με την απόλυτη ακρίβεια της γεωμετρίας. Η διαγώνιος αυτή, που ενώνει τις διακριτές κορυφές, εγκαθιδρύει μια συμπληρωματική σχέση διαφοράς μεταξύ τους επειδή κρατάει σε αγεφύρωτη απόσταση τα διαδοχικά σημεία μιας ενότητας που έχει ορισθεί με άλλο τρόπο και ισχύει ταυτόχρονα με τη διαφορά τους. Το ερευνητικό μας πεδίο αποτελούν τα πιο γνωστά έργα της περιόδου, κείμενα και κτίρια που όλοι γνωρίζουν - το "Για μια αρχιτεκτονική", η villa Stein de Monzie και η villa Savoye, τα δύο ταξίδια που τον έφεραν στην Ελλάδα, το 1911 στην ευρύτερη Ανατολή και το 1933 στο 4ο Διεθνές Συνέδριο της Μοντέρνας Αρχιτεκτονικής.