Μας περιάγει λοιπόν ο συγγραφέας μας συνεχώς, ανάμεσα στον φιλοσοφικό στοχασμό και στον μύθο αλλά και στην λαϊκή προέκτασή του, το παραμύθι... Το παραμύθι, το οποίο μαζί με το δημοτικό μας τραγούδι, κατάφεραν να διατηρήσουν μέσα από αιώνες, συχνά σκοτεινούς, αδιάσπαστη τη συνέχειά μας με την Αρχαιοελληνική παράδοση. Και καταφέρνει με απλότητα να μας μεταφέρει, μέσω της γλώσσας και της γραφίδας του, από το "εδώ", στο "Επέκεινα"... Εξ ου και οι επαναλήψεις του είναι σκόπιμες, καθώς κάθε τόσο μας οδηγούν σε εναλλαγές χαρακτηριστικών γνωρισμάτων και σε κρυστάλλινες πλευρές της νοητικής μας σφαίρας, ώστε να αγγίξουμε τα μεγάλα ζητούμενα, που απασχόλησαν απ αρχής τον άνθρωπο και που μας απασχολούν ακόμη στην εποχή που ζούμε, την εποχή της μεγάλης καταπτώσεως. Για τον λόγο αυτό, το δίχτυ των πνευματικών του αναζητήσεων έχει απλωθεί ευρύτατα. Καθώς από συμπόνια και αγάπη θέλει να περιλάβει όσο το δυνατόν περισσότερες ψυχές στα διάφορα "στάσιμα" του πνευματικού του έργου κατά τις περιοδείες του αυτές.