Ανελήφθης με ολόκληρο τον Μαύρο Κήπο μέσα στον οποίο έζησες τον χαλασμό της Τρίτης Σφραγίδας πλάι στις αδελφές σου, την θεία Ελλάδα και την νονά Θεσσαλία! Ω βουνοί και νάπαι και ανθρώπων πληθύς κλαύσατε και πάντα θρηνήσετε, συν εμοί. Χάσαμε την Μάνα, τα βουνά μας, τα αρώματα της ταπεινής ζωής μας [...] Έκτοτε μου θυμίζεις με χίλιους τρόπους πως σας χρωστάω μια κανονική κηδεία και ένα μνήμα, και ως άλλος Ελπήνωρ με πιλατεύεις να γυρίσω πίσω στα Μαύρα Βουνά...