Ο συγγραφέας Στέλιος Γιατρουδάκης αναφέρεται σ ένα φλογερό ερωτικό αίσθημα του Σπύρου που, παρά τις προοδευτικές του αντιλήψεις, δεν μπόρεσε να ξεφύγει από τα ήθη της εποχής, πιστεύοντας στα όσα καταμαρτυρούσαν σε βάρος της αγαπημένης του. Διακόπτει τις σχέσεις με τη Γιασεμίνα που αγαπούσε και βγαίνει στο αντάρτικο. Έζησε πολλά χρόνια στην Τασκένδη σαν πολιτικός πρόσφυγας. Ένα τυχαίο γεγονός στάθηκε αιτία να μάθει για την αθωότητα της αγαπημένης του και να αποκατασταθούν οι σχέσεις τους. Έρχεται στην Ελλάδα, πατρεύεται τη Γιασεμίνα και αναζωογονείται ο έρωτάς τους που τόσα χρόνια είχε κουρνιάσει. Σε μια αναπάντεχη συνάντηση γνωστών από τα παλιά προέκυψε μια συγκλονιστική σκηνή, στην οποία οφείλεται και ο τίτλος του βιβλίου "Η εγγονή του πατέρα μου".