"Ο "Κάρολος, ο γαληνότατος, εστεμμένος από τον Θεό, μεγάλος και ειρηνοποιός αύγουστος", όπως διατύπωνε η αρχή του διεξοδικού του τίτλου από το 801, αυτός ο ειρηνοποιός και επίσης "per misericordiam Dei" (ελέω Θεού) κυβερνών αυτοκράτορας, ο οποίος ονόμαζε εαυτόν από το 802 και "imperator christianissimus" (χριστιανικότατο αυτοκράτορα) και (δήθεν) πέθανε με τα λόγια του 31ου ψαλμού: "Στα χέρια σου, Κύριε, παραδίδω το πνεύμα μου", αυτός ο άνθρωπος διοργάνωνε τη μία σφαγή μετά την άλλη κατά την 46χρονη διακυβέρνησή του, από το 768 μέχρι το 814 διεξήγαγε σχεδόν συνεχώς πολέμους, σχεδόν 50 εκστρατείες, και μόνο για δύο χρόνια, το 790 και το 807, δεν έσφαξε. [...] Πολέμησε σε ψυχρά υπολογισμένους, σχεδόν αποκλειστικά επιθετικούς πολέμους, και με τα γεγονότα αυτά ώθησε αναρίθμητους ανθρώπους στον θάνατο, σε έναν συχνά φρικιαστικό, βασανιστικό θάνατο. Όμως δεν δολοφόνησε μόνο στον πόλεμο, αλλά θανάτωσε και 4.500 αιχμαλώτους και έβαλε να εκτοπίσουν χιλιάδες οικογένειες". (karlheinz Deschner)