Το παρόν έργο διερευνά συστηματικά τις συλλογικές μορφές εκπαιδευτικής δράσης που αναπτύχθηκαν στον ελληνικό κόσμο του 19ου αιώνα, εντός και εκτός του ελεύθερου κράτους, με στόχο την εκπαίδευση ενηλίκων. Το βιβλίο της Μαρίας Μιχαηλίδου, αξιοποιώντας πρωτογενές και δευτερογενές υλικό, εστιάζει στις πολυπρόσωπες και συχνά παραγνωρισμένες μορφές άτυπης και μη τυπικής εκπαίδευσης ενηλίκων, που οργανώθηκαν από φιλολογικούς, φιλεκπαιδευτικούς και επαγγελματικούς συλλόγους, λέσχες, αδελφότητες και κοινωνικούς φορείς. Η έρευνα αναδεικνύει τον ρόλο των εν λόγω φορέων ως μηχανισμών διάχυσης της γνώσης, πολιτισμικής ενδυνάμωσης και κοινωνικής συμμετοχής, καλύπτοντας γεωγραφικά όλο το φάσμα του ελληνισμού και ποικίλες κατηγορίες εκπαιδευομένων. Ένα επιστημονικό εγχείρημα που συμβάλλει στην εμβάθυνση της ιστοριογραφίας της εκπαίδευσης ενηλίκων και στην κατανόηση της κοινωνικής δυναμικής του 19ου αιώνα.