Ο διαρκώς αυξανόμενος αριθμός των πτυχιούχων γιατρών στη χώρα μας, από τη μια πλευρά, και η στελέχωση των διαφόρων μονάδων περίθαλψης, από την άλλη, είναι δύο θέματα που βρίσκονται στην επικαιρότητα τα τελευταία κυρίως χρόνια ως θέματα άμεσα σχετιζόμενα με την υγεία του Έλληνα. Ωστόσο ξεπερνώντας τα ελληνικά σύνορα τα δύο αυτά θέματα έχουν προσελκύσει το ενδιαφέρον πολλών μελετητών και από διαφορετικές πλευρές αφού ο βέλτιστος συνδυασμός τους ή, με άλλα λόγια, ο προγραμματισμός τους έχει πολλά να προσφέρει στην υγεία του ατόμου. Μια τέτοια διαδικασία εξυπηρείται σημαντικά από τις στατιστικές μεθόδους. Το περιεχόμενο της ανά χείρας εργασίας εντάσσεται μέσα στο πλαίσιο του προγραμματισμού τον ιατρικού κυρίως δυναμικού της χώρας μας και εν μέρει του υπόλοιπου υγειονομικού δυναμικού. Πιο συγκεκριμένα η προσπάθεια συγκεντρώνεται αφενός στον προσδιορισμό ενός στατιστικού προτύπου ικανού να περιγράψει την "εκροή" των πτυχιούχων γιατρών από τα ελληνικά πανεπιστήμια αφετέρου στην πληρέστερη δυνατή στατιστική περιγραφή της κατάστασης του ανθρώπινου δυναμικού που στελεχώνει έναν από τους μεγαλύτερους φορείς περίθαλψης στη χώρα μας που είναι το Εθνικό Σύστημα Υγείας. Η μεθοδολογία που χρησιμοποιείται καθώς και τα αποτελέσματα που προκύπτουν έχουν θεωρητική αλλά και πρακτική χρησιμότητα. Τα σχετικά αποτελέσματα μπορούν άμεσα να χρησιμοποιηθούν από τους υπευθύνους λήψης αποφάσεων πολιτικής στο χώρο της υγείας αλλά και της εκπαίδευσης. Η μεθοδολογία που χρησιμοποιείται δίνει τις βάσεις για τον γενικότερο προγραμματισμό του υγειονομικού δυναμικού της χώρας μας αλλά και των πτυχιούχων από τα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα και συνεπώς μπορεί να εξυπηρετήσει κάθε ενδιαφερόμενο ερευνητή. Τέλος ολόκληρη η εργασία αποτελεί απόδειξη της χρησιμότητας των στατιστικών μεθόδων σε συγκεκριμένα κοινωνικά ζητήματα και συνεπώς αξίζει να προσεχτεί από εκείνους τους φοιτητές και σπουδαστές για τους οποίους η στατιστική εξακολουθεί να αποτελεί το "στρυφνό" ίσως μάθημα μέσα στην διαδικασία των σπουδών τους. [...] (από τον πρόλογο της συγγραφέως)