Χωρίς καλά καλά να το καταλάβει, μια εικόνα σφηνώθηκε στο μυαλό του: Όταν μπορέσει να χαλιναγωγήσει τον χρόνο, θα δει το χέρι του που γέμιζε σημειώσεις τις λευκές σελίδες, να λειτουργεί αντίστροφα και να γυρίζει προς τα πίσω, με αποτέλεσμα οι σελίδες να ξαναγίνονται λευκές. «Αυτό είναι!», φώναξε σαν τον Αρχιμήδη, «Δεν υπάρχει μόνο ο χρόνος, αλλά και ο αντιχρόνος. Θα βρω τη σχέση που τους συνδέει, θα τους αποσυνδέσω και θα έχω λύσει το πρόβλημα».