Η μυθολογία των Αχαιών παραμερίστηκε όταν ήρθαν οι Δωριείς και κατάλυσαν το κατεστημένο των Αχαιών. Η μυθολογία καταγράφηκε αργότερα, με τη χρήση του γραπτού λόγου, από τις προφορικές διηγήσεις που είχαν διασωθεί, τα προηγούμενα σχεδόν χίλια περίπου χρόνια. Γι αυτό πολλές φορές είναι στεγνή συναισθηματικά και με κενά. Αρχικά η μυθολογία, όπως αναφέρεται σ αυτό το βιβλίο εξιστορούσε το βίο των θεών. Ο άνθρωπος ήταν δευτερεύον στοιχείο στο μύθο. Οι θεοί είχαν τους έρωτές τους, τους πολέμους. Όταν επήλθε ο κορεσμός των Αχαιών από τις επαναλαμβανόμενες διηγήσεις του ιερατείου για τη ζωή, τους έρωτες, τις περιπέτειες και τα κατορθώματα των θεών αναζητήθηκε από το ιερατικό κατεστημένο μια διέξοδος στο μύθο, για τη διάσωση των θεών και των ίδιων. Στο δεύτερο μέρος του βιβλίου αυτού παρουσιάζονται η δεύτερη φάση της εξέλιξης της μυθολογίας με την αφήγηση για τις δυναστείες στις τρεις σημαντικότερες πόλεις των Αχαιών. Οι δυναστείες ιδρύονται από θεούς, που σχετίζονται με ανθρώπους θεϊκής καταγωγής και αποκτούν απογόνους. Από αυτούς ξεχωρίζουν οι ήρωες, που είναι όμως θνητοί. Στο τρίτο μέρος του βιβλίου παρουσιάζονται οι τρεις σημαντικότεροι ήρωες της τελευταίας φάσης της μυθολογίας των Αχαιών: Ο Ηρακλής, ο Θησέας κι ο Ιάσονας. Έτσι οι άνθρωποι της εποχής εκείνης πίστεψαν πως θα μπορούσαν να γίνουν ήρωες και να πλησιάσουν ακόμη και το θείο γενόμενοι ημίθεοι.