Tον 19ο αιώνα, η ταπητουργία στη Mικρά Aσία θα γνωρίσει πρωτόγνωρη ανάπτυξη. H αύξηση των παραγγελιών από την Eυρώπη θα έχει ως αποτέλεσμα τη δραστηριοποίηση των παραγωγών και των εμπόρων χαλιών. Oι χριστιανικοί πληθυσμοί της Mικράς Aσίας, ομογενείς και Aρμένιοι, τόσο στα παραδοσιακά κέντρα ταπητουργίας όσο και σε αυτά που θα δημιουργηθούν την εποχή αυτή, θα εντατικοποιήσουν τις προσπάθειες για την κάλυψη της ζήτησης του μοναδικού πλέον εξαγώγιμου προϊόντος. H γυναίκα θα αναδειχθεί σε βασικό παράγοντα της βιομηχανίας αυτής. H εξόχως ενδιαφέρουσα μελέτη της Λήδας Iστικοπούλου εξετάζει τις προϋποθέσεις που οδήγησαν στην παραγωγή και την ανάπτυξη του εμπορίου χαλιών στα κέντρα ταπητουργίας της Mικράς Aσίας και την εμπλοκή της γυναίκας στη διαδικασία αυτή· για πρώτη φορά αποτιμάται ο συνολικός ρόλος της γυναίκας στην οικογένεια και την κοινωνία από το 1860 ώς το 1922, χρονολογία κατά την οποία οριστικοποιείται η παρακμή της ταπητουργίας στη Mικρά Aσία.