[...] Αξίζει να σημειωθεί εδώ ότι, σ αυτή την Επιστολή ξεκαθαρίζονται μια για πάντα ορισμένες βασικές αλήθειες, οι οποίες διατυπώνονται κατά καιρούς ως απορίες ή και αμφισβητήσεις, σχετικά με την Παλαιά και την Καινή Διαθήκη και οι οποίες παρουσιάζονται τώρα σε τούτη την Επιστολή με ιδιαίτερη λαμπρότητα, όπως: 1. Η Μοναδικότητα του Προσώπου και του Έργου του Ιησού Χριστού. 2. Η Μοναδικότητα της Θυσίας Του. 3. Η κατάργηση των τύπων και των διατάξεων της Παλαιάς Διαθήκης. 4. Η κατάργηση της παλαιάς ιεροσύνης, κατά την τάξη Ααρών. 5. Η Εγκατάσταση της Μίας και Μοναδικής και Παντοτινής Ιεροσύνης, την οποία έχει -αμετάθετη, παντοτινά, ως μοναδικό κτήμα του- ο Ιησούς Χριστός, κατά την τάξη Μελχισεδέκ. 6. Παρουσιάζεται, επίσης, η Μοναδικότητα του απλού τρόπου, με τον οποίο ο αμαρτωλός πλησιάζει τον Θεό Πατέρα, και, βέβαια, δεν λείπουν οι προειδοποιήσεις απέναντι στον πνευματικό ξεπεσμό ή τον κίνδυνο της αποστασίας. 7. Τονίζεται ακόμα η ανάγκη μιας υψηλού επιπέδου εσωτερικής ζωής της Εκκλησίας, η Καθαρότητα του Περπατήματος στην Πίστη, και, φυσικά, η Δόξα των Λυτρωμένων. 8. Τέλος, η Οριστική, Μοναδική και Τελεσίδικη, χωρίς ανάγκη κάποιου συμπληρώματος, Αποκάλυψη του Θεού προς τον άνθρωπο, διαμέσου του Ιησού Χριστού και, μάλιστα, αμέσως κιόλας από την αρχή της Επιστολής. (από τον πρόλογο του βιβλίου)