Γεννημένη από ένα στοχασμό σχετικά με την τέχνη της ερμηνείας των κειμένων και την αλήθεια των ανθρωπιστικών επιστημών, η ερμηνευτική έγινε, χάρη στον Ντιλτάυ, τον Νίτσε και τον Χάιντεγγερ, μια καθολικής εμβέλειας φιλοσοφία της ερμηνείας. Τη σημαντικότερη σε απήχηση και κύρος ανάπτυξή της οφείλει στη σκέψη του Χανς-Γκέοργκ Γκάνταμερ (1900-2002) και του Πωλ Ρικέρ (1913-2005). Ανιχνεύοντας τις απαρχές της και μελετώντας τους μεγάλους εκπροσώπους της, τις αντιπαραθέσεις τους αλλά και το νόημα της καθολικότητάς της, ο Ζαν Γκροντέν μας προσφέρει την πρώτη συνθετική παρουσίαση του μεγάλου ρεύματος της ερμηνευτικής.