To έργο Η γλώσσα της επιστήμης των M. A. K. Halliday και J. R. Martin προσφέρει μια χρήσιμη και κατατοπιστική εισαγωγή στη συστημική λειτουργική γραμματική, θεώρηση που εξετάζει τα γλωσσικά φαινόμενα σε συνάρτηση με το κοινωνικό περιβάλλον στο οποίο παράγονται. Το ενδιαφέρον της θεώρησης αυτής έγκειται στο ότι επιχειρεί να υπερβεί τη συστατική διχοτομία της σύγχρονης γλωσσολογίας μεταξύ συστήματος και χρήσης και να μελετήσει κατεξοχήν γραμματικά φαινόμενα στο πλαίσιο του δυναμικού του νοήματος, της ιδεολογίας και των λόγων (συμβιωτικών ή -κυρίως- ανταγωνιστικών) που παράγουν οι κοινωνικές σχέσεις. Oι συγγραφείς αναλύουν διεξοδικά τη γλώσσα της επιστήμης: επιχειρούν να αποκωδικοποιήσουν με όρους κοινωνιο-σημειωτικούς ένα επίπεδο ύφους που θεωρείται κατεξοχήν αντικειμενικό και ουδέτερο, και δείχνουν, πειστικά, πώς η συγκρότηση της πραγματικότητας δεν είναι μια τυφλή διαδικασία αντανάκλασης, αλλά μια ενεργή διαδικασία επανα-οργάνωσης μέσω της γλώσσας.