Το τραγούδι της γοργόνας με τα πλουμιστά, ξανθογάλαζα φτερά έκανε τα κύματα να χορεύουν και να υψώνονται ως τις στέγες των σπιτιών. Ο αφρός τους έσπαγε κι οι άσπρες κρυστάλλινες σταγόνες γίνονταν μαργαριτάρια. Τα κύματα πάφλαζαν και τα ξέβραζαν παντού… Ήταν τόσα πολλά τα μαργαριτάρια που έφτιαξαν με αυτά ένα τεράστιο κάστρο, που όμως… δεν άφηνε χώρο στους ανθρώπους ούτε για περπάτημα, ούτε και όργωμα... Η γοργόνα όμως, που χάνει τα φτερά της και αποκτά δύο φιλντισένια πόδια κι ένα λυγερό κορμί και μια μοναδική παρέα τεσσάρων παιδιών, κινδυνεύει από την οργή του θεού Ποσειδώνα που την κλείνει μέσα σ’ ένα κοχύλι. Θα κατορθώσουν να τη σώσουν ο Φάνης, η Λιλίκα, ο Κώστας και η Νίκη; Τι ρόλο θα παίξει το δελφίνι που έντυσαν… μπαλαρίνα; Ένα υπέροχο παραμύθι για τη φιλία, που είναι το μεγαλύτερο δώρο, με την εικονογράφηση της ζωγράφου-χαράκτριας Γιολάντας Κουντούρη να το κάνει ακόμη πιο ονειρικό: «Όταν χορεύω μαζί σας αισθάνομαι σαν να πετάω».