Αν μέσα στην ανθρώπινη κοινωνία κατασκευαζόταν μοναχά η γυναίκα, τα πράγματα θα ήταν εύκολα. Το κακό είναι ότι και ο άντρας «δε γεννιέται αλλά γίνεται». Στο πρώτο μέρος αυτού του δοκιμίου, που αποτελεί μια αυτοτελή μελέτη, εξετάζεται διεξοδικά το θέμα της κατασκευής και της ανισότητας των φύλων. Στο δεύτερο μέρος, που πάλι είναι ένα αυτοτελές κομμάτι της λογοτεχνικής ιστορίας μας, μέσα από την αισθητική, ψυχολογική και κοινωνιολογική προσέγγιση των κειμένων, όσων Ελληνίδων συγγραφέων παρουσιάστηκαν ως το 1920, επιχειρείται μια παραπέρα τεκμηρίωση των θέσεων του πρώτου μέρους. Είναι η τρίτη και η τέταρτη από μια σειρά ανεξάρτητων, αλλά και σχετιζόμενων μεταξύ τους, μελετών που καταπιάνονται με τη νεοελληνική λογοτεχνία και παράλληλα με την κοινωνικοπολιτική ζωή, έτσι που να προκύπτει η αμοιβαία εξάρτηση των δύο και ν αλληλοτεκμηριώνονται.