Η πολιτική της Ρώμης στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο αποτελεί ένα από τα πιο σύνθετα κεφάλαια της ιταλικής, και, κατ επέκταση, της ευρπωπαϊκής ιστορίας. Στην προσπάθειά της να εδραιώσει τη θέση της ως Μεγάλη Δύναμη η Ιταλία επιχείρησε την περίοδο εκείνη να εκμεταλλευτεί τις επερχόμενες αλλαγές και να ορθώσει ανάστημα αντάξιο της ιστορικής της κληρονομιάς. [...] Στην εργασία ακολουθείται χρονολογική σειρά και για τα δύο μέρη της, αρχής γενομένης από την έκρηξη του πολέμου και την ιταλική παρέμβαση σ αυτόν μέχρι τη λήξη του και τη ρύθμιση των εκκρεμοτήτων στη Συνδιάσκεψη της Ειρήνης στο Παρίσι. Τελευταία εξετάζονται σε χωριστά κεφάλαια το Ηπειρωτικό και το Δωδεκανησιακό Ζήτημα, τα οποία απαιτούσαν πληρέστερη ανάπτυξη, μολονότι ως σημεία αδιάλειπτης τριβής εντάχθηκαν με σύντομες αναφορές και στην εξέταση της πορείας των διμερών σχέσεων. Η έρευνα βασίστηκε σε ανέκδοτο (από ιταλικά, βρετανικά και ελληνικά αρχεία) και δημοσιευμένο υλικό. Τα ιστορικά γεγονότα θίγονται σε δεύτερο επίπεδο, στα σημεία που κρίθηκε απαραίτητο για την τοποθέτηση των δρώμενων, καθώς άλλωστε η διεθνής βιβλιογραφία είναι εξαντλητική σε μελέτες που αφορούν την περίοδο εκείνη. [...] (από τον πρόλογο του βιβλίου)