Όταν γεννήθηκα, με νόμιζαν για νεκρό. Όταν έβγαλα την πρώτη μου φωνή, δεν ήταν κανείς εκεί για να την ακούσει. Κι όταν αποφάσισα επιτέλους να κάψω τον κόσμο, ο κόσμος είχε χαθεί προ πολλού. Θάνατος, ερήμωση, εγκατάλειψη. Λάθη παλιά που σε στοιχειώνουν. Λάθη καινούργια που λαχταράς να κάνεις. Και, κάπου ανάμεσα, η χαμένη ευτυχία της άγνοιας. Θα καταφέρεις άραγε να βγεις ζωντανός; Μπορείς άραγε να ακούσεις τις φωνές των τόπων; Γιατί οι τόποι θυμούνται. Το θέμα είναι αν εσύ μπορείς να τους καταλάβεις. Η "Κενή διαθήκη", με την οποία ο Ηφαιστίων Χριστόπουλος εμφανίζεται στο λογοτεχνικό πεδίο, αφηγείται ιστορίες γι αυτά τα ρημαγμένα, σκοτεινά τοπία και για τα ανθρώπινα φαντάσματα που τα στοιχειώνουν. "Ηρόστρατοι", "Θαλιδομίδη", "Αγαθοδαίμων", "Οι Σταυροί της Παδαλίνια", "Βίοι Σφαγίων". Τέσσερα διηγήματα και μία νουβέλα που συνθέτουν μια λυρική δυστοπία φαντασίας.