Η Εσπερινή Ουνία ήταν η θωρακισµένη Κιβωτός, µέσα στην οποία έλπιζαν οι ηγεµονίες να περάσουν µπόρες, κατακλυσµούς και κρίσεις. Όµως τις θεοµηνίες τις είχαν κατασκευάσει οι ίδιες Ιεραρχίες που είχαν σχεδιάσει και την υποτιθέµενη διάσωση. Η χειροποίητη αλήθεια τους είχε τα ίδια αγνά συστατικά που είχαν και τα ψέµατά τους. Ένα φανταστικό αφήγηµα το οποίο εστιάζει στην Εσπερινή Κιβωτό του Νο και στη Χώρα των Γκρεκόνων, ανασκάπτοντας το µεσαιωνικό τους παρόν και µέλλον (;). Ένα παραμύθι, που έχει συνομιλήσει με ένα γνωστό-άγνωστο σύνολο ανθρώπων μέσω ραδιοφώνου. Σε δόσεις πεντάλεπτες, καθημερινές... Έτσι γεννήθηκε. Σε αμοιβαία σχέση με τους ανθρώπους που βρίσκονταν στην άλλη άκρη των ερτζιανών. Όχι απλώς σε αμοιβαία: καθοριστική σχέση. Αλλά και σε ευεργετική συνάρτηση με όσους και όσες ήταν επίσης στην οικεία πλευρά όχι στους δέκτες αλλά γύρω από τους πομπούς.