Σε αυτό το βιβλίο, ο θεσµός της κοινωνικής ασφάλισης αναλύεται ως θεσµός που θεµελιώνεται στην αρχή της κοινωνικής αλληλεγγύης. Τα θεσµικά χαρακτηριστικά, οι µηχανισµοί προστασίας και χρηµατοδότησης, το συλλογικό φαντασιακό είναι άρρηκτα συνυφασµένα µε τη θεωρία της αλληλεγγύης. Η προσέγγιση της κοινωνικής ασφάλισης υπό το φως της αρχής της αλληλεγγύης αναδεικνύει τη στενή σχέση µεταξύ τους και τις –ακόµα ανεκπλήρωτες– δυνατότητες εµβάθυνσης στην αλληλέγγυα λειτουργία του θεσµού. Μέσω των συνεχών «µεταρρυθµίσεων», η κρίση της κοινωνικής ασφάλισης ερµηνεύεται ως υποχώρηση της αρχής της αλληλεγγύης και της ενίσχυσης της διακινδύνευσης, της ατοµικής ευθύνης και του ανταγωνισµού. Η οπτική αυτή φιλοδοξεί να συµβάλει στην ανανέωση και τον εµπλουτισµό της συζήτησης για το παρόν και το µέλλον του θεσµού, ο οποίος βρίσκεται ενώπιον της διπλής πρόκλησης της αξιοπρεπούς προστασίας των ασφαλισµένων και της προσαρµογής για την κάλυψη ενός αυξανόµενου πρεκαριάτου.