Η Έρση συναντούσε τον εραστή της σ ένα μικρό ξενοδοχείο λίγο έξω από την πόλη. Κι ήταν ένας καλοφτιαγμένος εντυπωσιακός άντρας: αδρά χαρακτηριστικά, γοητευτικό χαμόγελο ψηλός, γεροδεμένος, με βαρύ κορμί και δυνατά χέρια πληθωρικός· δέρμα σκούρο μελαμψό, στρογγυλά κατάμαυρα μάτια ζωηρά και παιχνιδιάρικα. Πολλά κυματιστά μαλλιά, μαύρα, απεριποίητα και μοναδικά. Χαριτωμένος και λογάς. Σαράντα χρονών μα έδειχνε νεώτερος. Γραφίστας, έφταχνε διαφημιστικές ταμπέλες, καλλιτεχνικά γράμματα σε μαγαζιά. Δούλευε με χρώματα και μπογιές. Υπόγραφε ζωγράφος... Τα γλυκόλογα, οι παντοτινοί όρκοι αγάπης, οι εκρήξεις του αβάσταχτου πόθου του την άφηναν αδιάφορη. Εκείνη δεν αισθανόταν κανένα ξεχωριστό αίσθημα γι αυτόν, καμιά ψυχική επαφή, απλώς χαιρόταν τον ιδιότροπο, ασυνήθιστο έρωτα που της έκανε και έφευγε βιαστικά...