Ο συγγραφέας εξετάζει τις έντεκα σωζόμενες κωμωδίες του Αριστοφάνη ως αντιπροσωπευτικές της αρχαίας κωμωδίας, λογοτεχνικού είδους που παρουσιάζει καλλιτεχνική και ιδεολογική ομοιογένεια και εκφράζει το πνεύμα της αθηναϊκής κοινωνίας την εποχή των μεγάλων εξελίξεων, στα τέλη του 5ου και στις αρχές του 4ου π.Χ. αιώνα. Επίσης δίνει στοιχεία για την επιβίωση του κειμένου του Αριστοφάνη, για το θέατρο της εποχής του, για το ύφος και τη δομή των έργων του, καθώς και για τους άλλους αρχαίους κωμικούς -πρόδρομους, σύγχρονους και μεταγενέστερούς του.