Το παρόν πόνημα αποτελεί ένα οδοιπορικό στην εμπόλεμη τουρκοκρατούμενη Ήπειρο της περιόδου 1820-1822, προκειμένου να προσεγγιστούν, με ανανεωμένη και τεκμηριωμένη πληροφόρηση, οι όψεις των γεγονότων που διαδραματίστηκαν κατ’ αυτή την περίπλοκη περίοδο και έφεραν την καταστροφική ήττα στη μάχη στο Πέτα στις 4 Ιουλίου 1822. Το βιβλίο κινείται σε δυο άξονες: Ο πρώτος συνδέεται με την κατάσταση που δημιουργήθηκε στην Ήπειρο μετά την ανταρσία του Αλή πασά και ο δεύτερος με την εκστρατεία του Αλ. Μαυροκορδάτου στην Ήπειρο. Η τελική μάχη έγινε στο Πέτα της Άρτας στις 4 Ιουλίου 1822, η οποία ήταν καταστροφική για το ελληνικό εκστρατευτικό σώμα και μοιραία οδήγησε στην κατάρρευση της εμπιστοσύνης στα τακτικά στρατεύματα. Στο βιβλίο γίνεται ιδιαίτερη αναφορά στους πρωταγωνιστές (Έλληνες, Ευρωπαίοι και Οθωμανοί) εκείνων των μοιραίων για την Ελληνική Επανάσταση πολεμικών γεγονότων. Η δράση τους αποδείχτηκε καθοριστική για τις μετέπειτα εξελίξεις. Τέλος, επιχειρείται η παράθεση και η ενδελεχής ανάλυση των γεγονότων, δίχως να υποτιμάται το μεγαλείο του Εικοσιένα και να υποβαθμίζονται πρόσωπα και γεγονότα. Πρωτογενείς πηγές (απομνημονεύματα, επιστολές κλπ.), προερχόμενες από κύριους πρωταγωνιστές της περιόδου 1820-1822 και της μάχης του Πέτα, αποτελούν κύριο συστατικό αυτής της μελέτης.