Στο βιβλίο "Η μεταβατική περίοδος της ελλαδικής ποίησης", ο συγγραφέας του παρακολουθεί τις ζυμώσεις που συντελέστηκαν στην ελλαδική ποίηση από την ίδρυση του νεοελληνικού κράτους ως το 1930. Πρόκειται για τις ζυμώσεις που σταδιακά οδήγησαν την ποίηση αυτή από την αρχική της ανωριμότητα στο δόκιμο ποιητικό λόγο της γενιάς του 1920. Συνολικά, εξετάζονται πέντε ποιητικές γενιές (Φαναριώτες, μεταφαναριώτες, ποιητές του 1880, μεταπαλαμικοί ποιητές και ποιητές του 20), από το έργο των κυριότερων εκπροσώπων της κάθε γενιάς. Ο χαρακτήρας της εργασίας είναι δοκιμιακός, δεν έχουμε, δηλαδή, μια ιστορία της ποίησης για τη συγκεκριμένη περίοδο, αλλά μια διεξοδική δοκιμιακή μελέτη.