Σιγά-σιγά άρχισα να κατανοώ την τεράστια σημασία της Ιθάκης, όχι ως ενός γεωγραφικού τόπου, αλλά ως μιας "σκέψης" που βασανίζει τον νου. Ο Ορέστης, ο ήρωας της ιστορίας, έρχεται αντιμέτωπος με ένα γεγονός που θα αλλάξει τελείως τον προσανατολισμό του. Επηρεασμένος από τους μεγάλους ευεργέτες που συνάντησε στον Κάτω Κόσμο, αποφασίζει να δημιουργήσει τη δική του "Ιθάκη". Ο δρόμος του Ορέστη για την "Ιθάκη" είναι η επιθυμία μεταβίβασης της επιχείρησής του στους απογόνους και η υστεροφημία του. Συνοδοιπόρος σε αυτή την ιδέα είναι ο συνάδελφός του. Το "καράβι" που θα τους οδηγήσει στον προορισμό τους είναι η απόκτηση γνώσης. Πρώτα όμως πρέπει να κάνει τους συναδέλφους του να ομολογήσουν ότι έχουν άγνοια, και αυτό θα το καταφέρει μέσω της σωκρατικής μεθόδου, πείθοντάς τους ότι η παραδοχή της άγνοιας είναι η "μητέρα της γνώσης".