Το Orff-Schulwerk, όπως ονόμασε ο μεγάλος Γερμανός συνθέτης και παιδαγωγός Carl Οrff το μουσικοπαιδαγωγικό του έργο, δηλαδή "έργο για σχολεία", δεν είναι απλώς ένα σύστημα ή μια μέθοδος με τη στενή σημασία της λέξης, είναι μια μουσική και αισθητική αγωγή και μια παιδαγωγική θέση. Ο δάσκαλος του Orff-Schulwerk έχει απόλυτη ελευθερία, ακολουθώντας τις βασικές αρχές και τους στόχους του, να πρωτοτυπήσει, να προχωρήσει παραπέρα. Ως παιδαγωγική θέση, το "Ορφ" απευθύνεται στην ψυχοσύνθεση και στις ανάγκες του σημερινού παιδιού, που δεν σκαρφαλώνει πια στα δέντρα, που στερείται το ομαδικό παιχνίδι στους δρόμους και στις αυλές. Κεντρική ιδέα του Orff-Schulwerk είναι η τρίπτυχη ενότητα Μοuσική - Κίνηση - Λόγοs. Στο αρχαίο ελληνικό θέατρο, η ποίηση, η μουσική και η κίνηση ήταν άρρηκτα δεμένες με το γενικό όρο "μουσική". Ο λόγος είχε μια δική του δυναμική, μια δική του μουσική υπόσταση, και ο ρυθμός γεννιόταν από την ίδια τη γλώσσα. Λάτρης της αρχαίας ελληνικής γλώσσας, ο Carl Orff ένιωσε την ενότητα αυτή στο λόγο της αρχαίας τραγωδίας, γι αυτό και μερικές από τις συνθέσεις του είναι εμπνευσμένες από τους Ελληνες Τραγικούς: "Αντιγόνη" και "Οιδίπους Τύραννος" του Σοφοκλή, σε μετάφραση HO1der1in, και "Προμηθέας Δεσμώτης" του Αισχύλου, με το αρχαίο κείμενο, όπως, αμετάφραστο. Μουσική -Κίνηση -Λόγοs ως ενότητα οδηγεί συχνά σε δρώμενα μέσα στην τάξη.