Ο αφηγηματικός τρόπος της συγγραφής της νουβέλας "Η πόλη" της Ρούλας Μίχου-Κοσκινά είναι ποιητικός και μουσικός και συγχρόνως ανατρεπτικός, ρεαλιστικός, επίκαιρος. Οι ιστορίες, οι μπλεγμένες στο αδράχτι του χρόνου, συναντιούνται και εναρμονίζονται. Ο χρόνος είναι μέγεθος μικρής σημασίας και ο στόχος είναι να βρεθεί η ΠΟΛΗ. Συχνά αναφέρεται το αντικείμενο κασέλα ως αποθηκευτικός χώρος έρωτα, ελπίδας, αντίστασης. Άλλοτε προβάλλεται ως φετίχ που στοιχειώνει αναμνήσεις και άλλοτε ως παγκόσμια συνείδηση. Η ΠΟΛΗ δεν είναι άλλη από μια παγκόσμια κοινωνία δικαιοσύνης και ειρήνης και παραπέμπει στην ιδανική κοινωνία του Πλάτωνα. Οι ηρωίδες και οι ήρωες του βιβλίου είναι άνθρωποι καθημερινοί, αλλά και πρόσωπα ιστορικά που συμμαχούν για να βρουν την ΠΟΛΗ, που δεν είναι μακριά, εκεί δε στη γωνία βρίσκεται, όπως αναφέρει η συγγραφέας. Μαίρη Βλάμου