Με το μυθιστόρημα Η προσήλωση, που γράφτηκε το 1965, ο Μοράβια ξαναπιάνει το βασικό του θέμα: την πραγματικότητα που στερείται αυθεντικότητας. Η υπόθεση περιστρέφεται γύρω από έναν συγγραφέα και το μυθιστόρημά του, στο οποίο ο ίδιος είναι ο κεντρικός ήρωας. Η ιστορία έχει ως επίκεντρο την αιμομικτική σχέση ή, έστω, τη δυνητικά αιμομικτική σχέση μεταξύ ενός πατριού και της προγονής του. Ο πατριός βιώνει σε πρώτο πρόσωπο τον πειρασμό της απελευθέρωσης από τα δεσμά αυτού του βαθιά ριζωμένου ταμπού, ενώ την ίδια στιγμή ο συγγραφέας παρατηρεί με ενάργεια την εξέλιξη του ίδιου του πειρασμού. Όταν όμως ο πρωταγωνιστής μπαίνει στη διαδικασία να επανεξετάσει το περιεχόμενο του ημερολογίου, το οποίο υποτίθεται πως θα αποτελούσε τη βάση του μυθιστορήματός του, συνειδητοποιεί το πόσο λίγο αντανακλά την πραγματικότητα που επιθυμούσε να καταγράψει.