Από την εποχή που ζούσε ο Παπαδιαμάντης, οι ποιητές είχαν αναγνωρίσει τα «ποιητικά» στοιχεία του έργου του και τα είχαν επαινέσει, στα κείμενα που του αφιέρωναν. Τον είχαν εντάξει στη χορεία τους ως έναν σημαντικότατο πεζογράφο-ποιητή. Δεν σταμάτησαν να θαυμάζουν το παπαδιαμαντικό έργο και να τονίζουν την δική τους οφειλή σε αυτό. Στο ανά χείρας βιβλίο, αναδεικνύεται αυτή η οπτική της ισχυρής κριτικής του πρόσληψης, κυρίως μέσα από τα ποιήματα που γράφτηκαν γι’ αυτόν, από ποιητές ποικίλων τάσεων και ρευμάτων, τόσο παραδοσιακούς όσο και σύγχρονους, συμβολιστές και υπερρεαλιστές, θρησκευτικούς και πολιτικούς. Ευρεία η διακειμενικότητά του, όπως είναι αναμενόμενο, για το τόσο πολυδιάστατο αυτό έργο του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη.