Η Ευρώπη μέχρι και το 1945 λειτούργησε πολιτικά με την εχθρότητα μεταξύ των κυρίαρχων κρατών της, για τον πολύ απλό λόγο ότι οι ευρωπαϊκές δυνάμεις ήταν και παγκόσμιες δυνάμεις. Τα συμφέροντά τους ήταν παγκόσμια και ως εκ τούτου οι κινήσεις τους, οι ενέργειές τους, οι πόλεμοι στους οποίους εμπλέκονταν είχαν επιπτώσεις σε ολόκληρη την υφήλιο. Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο όμως υποβιβάστηκαν σχεδόν σε δυνάμεις δευτερεύουσας σημασίας. Η αδυναμία τους να διαδραματίσουν ρόλο παγκόσμιας δύναμης και η ανάδειξη των ΗΠΑ σε ηγεμόνα του δυτικού κόσμου τις οδήγησαν να αποδεχτούν την ομπρέλα ασφαλείας που τους προσέφεραν οι ΗΠΑ, να ενταχθούν στο άρμα τους, να διαφοροποιήσουν και να μεταλλάξουν την έννοια του Πολιτικού, αποδεχόμενες τις αρχές ενός ανιστόρητου Ηθικού Οικουμενισμού, μετατρέποντας τον Πολιτικό Εχθρό σε Πολιτικό Ανταγωνιστή και τον Πόλεμο μεταξύ των κρατών σε Συνεργασία και Οικονομική Αλληλεξάρτηση. Ουσιαστικά εγκατέλειψαν την πολιτική και στράφηκαν στη διαχείριση της διαπραγμάτευσης και του συμβιβασμού. Το παζάρι μεταξύ "εταίρων" προήχθη σε βασική "πολιτική" πρακτική. Το "πολιτικόν" φαινομενικά αποπυκνώνεται και προβάλλει παντοδύναμο το "οικονομικόν". Η πολιτική αγορά γίνεται με αυτό τον τρόπο οικονομική αγορά. Ο εχθρός μεταμορφώνεται σε οικονομικό ανταγωνιστή... Το βιβλίο αυτό περιλαμβάνει μία εισαγωγή και τέσσερα δοκίμια για την σημερινή κατάσταση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τις ελληνοευρωπαϊκές οικονομικές σχέσεις. Συγκεκριμένα εξετάζονται: τα προβλήματα, οι αντιθέσεις και τα δομικά αδιέξοδα της πραγματοποιούμενης ενωσιακής διαδικασίας· τα όρια επέκτασης της Ε.Ε. και οι δυνάμεις που καθορίζουν αυτή τη διαδικασία· η πορεία από τη δημοκρατία προς τον "δημοκρατικό ολοκληρωτισμό"· τα βασικά συμπεράσματα από τα 26 χρόνια ένταξης της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.