Αν οφείλαμε να εντάξουμε οπωσδήποτε το βιβλίο του Κόκκινου σε κάποιον από τους ακαδημαϊκά αναγνωρισμένους κλάδους, ο πλησιέστερος θα ήταν η φιλοσοφία και η ιστορία της τεχνολογίας. Ο Κόκκινος γράφει πειθαρχώντας στις έννοιες και στις εννοιολογικές διακρίσεις που προτείνει ο σχετικά νεοσύστατος αυτός κλάδος, με πλήρη επίγνωση των διαφορών προσανατολισμού που παρατηρούνται εκεί και όλων των συναφών διαμαχών και συζητήσεων. Ωστόσο το βιβλίο του Κόκκινου δεν αφορά μόνον την ακαδημαϊκή κοινότητα που ενδιαφέρεται για τέτοια εξειδικευμένα ζητήματα. Όλοι εκείνοι που ασχολούνται με τον ένα ή τον άλλο τρόπο με την πολιτιστική κληρονομιά και τη διαχείρισή της, όλοι εκείνοι που ασχολούνται με την πολιτική της επιστημονικής και τεχνολογικής έρευνας, τις κοινωνικές και ιστορικές της βάσεις και τις αντίστοιχες επιπτώσεις, όλοι εκείνοι που ενδιαφέρονται με όποιον τρόπο για τα ποικίλα μνημεία μας, για το ρόλο και τη σημασία τους, για την αποκατάσταση και τη συντήρησή τους, θα βρουν στο παρόν βιβλίο τροφή και ικανοποίηση. Τροφή για παραπέρα σκέψη και ικανοποίηση ότι καταλαβαίνουν τα επίμαχα προβλήματα, τις πολλές διαστάσεις τους και την πολυπλοκότητά τους. (Από τον πρόλογο του Αριστείδη Μπαλτά)