Το βιβλίο αυτό επιχειρεί να ερευνήσει σε βάθος την κοινότοπη αντίληψη ότι η θρησκεία στην αρχαία Ελλάδα αποτελούσε κατ ουσίαν ένα "κοινωνικό φαινόμενο". Διαφέρει από άλλα ιστορικά βιβλία για την αρχαιοελληνική θρησκεία, καθώς επικεντρώνεται σε μια συγκεκριμένη πόλη με τις δικές της κοινωνικές δομές. Πραγματεύεται ένα ευρύ φάσμα ζητημάτων και δεν περιορίζεται στη μελέτη των αθηναϊκών εορτών. Επιδιώκει να γεφυρώσει το χάσμα που συνήθως χωρίζει τις μελέτες της αρχαιοελληνικής θρησκείας από τις μελέτες της αρχαιοελληνική ιστορίας και κοινωνίας. Μερικά από τα θέματα που θίγει ο συγγραφέας αφορούν τις περιστάσεις υπό τις οποίες ιδρύθηκαν συγκεκριμένοι ναοί και καθιερώθηκαν εορτές και λατρείες, την ιστορική εξέλιξη των κοινωνικών δομών μέσα στις οποίες συντελούνταν οι θρησκευτικές δραστηριότητες και τις επιδράσεις που είχαν στη θρησκευτική σφαίρα η μετάβαση από την τυραννίδα στη δημοκρατία και η εξάπλωση της αθηναϊκής ηγεμονίας.