Στο βιβλίο αυτό τίθεται εκ νέου το ερώτημα σχετικά με τη σχέση ψυχικής νόσου και καλλιτεχνικής δημιουργίας. Ο συγγραφέας επιχειρεί μια ανασκόπηση που εκκινεί από τις απαρχές τις τέχνης, στα σπήλαια της ανατολικής Αφρικής, αναζητώντας εκείνο που είναι κρυμμένο βαθιά στον ανθρώπινο νου και ψυχισμό, και διερωτάται εάν η ψύχωση απελευθερώνει αυτές τις αθέατες ή λογοκριμένες πλευρές του ασυνειδήτου. Βάσει, εξάλλου, των τελευταίων πορισμάτων της εξελικτικής βιολογίας καταπιάνεται και με τη σχέση που έχει η τέχνη με την ίδια την επιβίωση των όντων.