Αυτό το βιβλίο παρα λίγο να μην εκδοθεί ποτέ. Ήταν ένα δερματόδετο τετράδιο, στο οποίο είχε αρχίσει να καταγράφει ιδιόγραφα το 1983 τη ζωή του ο παππούς μου, πατέρας της μητέρας μου, Αντιστράτηγος Γεώργιος Ιωάννου Νικολαϊδης, από αναμνήσεις και σημειώσεις του που τηρούσε τακτικά. Το αφιέρωνε, στην πρώτη σελίδα, σε μένα. Ήταν σ ένα κιβώτιο με προσωπικά του αντικείμενα που είχε φυλάξει, μετά τον θάνατό του, την 1η Μαϊου 1947, η μητέρα μου και είχε αποθηκεύσει σε μια δυσπρόσιτη και ξεχασμένη αποθήκη στη στέγη της κατοικίας μας στην οδό Σόλωνος 98 στην Αθήνα, μια διπλοκατοικία των αρχών του περασμένου αίωνα, όπου έζησαν από το 1902 οι γονείς της και εμείς...