Η Μαρούλα έχασε τον πατέρα της μικρή και έγινε το στήριγμα της μάνας της και η κολόνα του σπιτικού της. Ήταν λες και η σκληρή ελληνική επαρχία των αρχών του προηγούμενου αιώνα τη γέννησε ενήλικη. Βάσανα, κούραση, πίκρα, θάνατος… Έπρεπε όμως να αντέξει. Και άντεξε. Και ήταν ευγνώμων για τη ζωή που της είχε δοθεί, και πάσχιζε να νικήσει, ακόμα και στα πιο δύσκολα, στα πιο αδυσώπητα, στα πιο σκοτεινά. Ακόμα και πίσω από τον ήλιο…