"Μαμά, έχω κουραστεί να καταναλώνω, να παίρνω, να αρπάζω και να χρησιμοποιώ. Είμαι τόσο φουσκωμένος που νιώθω ότι δεν μπορώ πια να ανασάνω. Φεύγω για να βρω λίγο αέρα, κάποιο μέρος όπου θα μπορέσω να εξαγνίσω, να αποδιώξω τη ζωή που μου δόθηκε και να φτιάξω τη δική μου. Αισθάνομαι πως ζω σε νοικιασμένο σπίτι. Είναι καιρός να βρω δικό μου... Συγχώρεσέ με..." Καλκούτα 1967. Χωρίς να το έχει προσέξει η οικογένειά του, ο Σουπράτικ έχει εμπλακεί επικίνδυνα στον εξτρεμιστικό πολιτικό ακτιβισμό. Ωθούμενος από την ιδεαλιστική επιθυμία να αλλάξει τη ζωή του και τον κόσμο γύρω του, το μόνο που αφήνει πίσω του προτού εξαφανιστεί είναι ένα σημείωμα. Το γερασμένο ζευγάρι των προπατόρων της οικογένειάς του, των Γκος, διαφεντεύει το μεγάλο σπιτικό, αγνοώντας ότι κάτω από τη σχεδόν αρυτίδωτη επιφάνεια της ζωής τους, το έδαφος χάνεται. Εκτός από τις φαρμακερές έχθρες μεταξύ συννυφάδων, τα ολέθρια μυστικά και τις δυσκολίες της οικογενειακής επιχείρησης, η οικογένεια διαλύεται ακολουθώντας τους κραδασμούς της κοινωνίας γύρω της. Γιατί είναι εποχή αναταραχής, αναπόφευκτων και ασταμάτητων αλλαγών: το χάσμα ανάμεσα στις γενιές, αλλά και ανάμεσα στους έχοντες και τους μη έχοντες είναι μεγαλύτερο από ποτέ. Φιλόδοξη, πλούσια και ανθρώπινη, Η ζωή των άλλων ανατέμνει την ψυχή ενός έθνους ξεδιπλώνοντας την ιστορία μιας οικογένειας. Μυθιστόρημα που καταπιάνεται με πολλά πράγματα, όπως τα όρια της ενσυναίσθησης και η φύση της πολιτικής δράσης, θέτει το ερώτημα: πώς φανταζόμαστε τη θέση μας ανάμεσα στους άλλους στον κόσμο; Μπορούμε να τη φανταστούμε εκ νέου; Και ποιο είναι το τίμημα; Ένα μυθιστόρημα ακατάβλητης δύναμης και συναισθηματικής σφοδρότητας.