Ο Carl Schmitt είναι αναμφισβήτητα μία από τις πιο αμφιλεγόμενες προσωπικότητες της πολιτικής φιλοσοφίας του 20ού αιώνα. Συνήθως οι ερευνητές στέκονται στη συμμετοχή του στο ναζιστικό καθεστώς και υπ αυτό το πρίσμα σχολιάζουν και ερμηνεύουν τα κείμενα του. Αντίθετα, τα τρία δοκίμια του Γρηγόρη Ανανιάδη αναδεικνύουν όχι μόνο την αξία της θεωρητικής του εργασίας αλλά και την επικαιρότητα των κεντρικών εννοιών του. Ο παρών τόμος αποτελεί μια εξαιρετικά χρήσιμη και πρωτότυπη συνεισφορά στην πολιτική θεωρία τόσο στο ελληνικό όσο και στο διεθνές πλαίσιο. ...Οι έννοιες που με απαράμιλλη μαεστρία λάξευσε ο Schmitt -από τον κορμό όχι μόνο της ευρωπαϊκής νομικής παράδοσης αλλά και της φιλοσοφίας, της θεολογίας, της λογοτεχνίας- για να σκεφτεί την κρίση της εποχής του αντέχουν στο χρόνο και αποδεικνύουν τη γονιμότητα τους καθώς πολλαπλασιάζονται διεθνώς εκείνοι που, ορμώμενοι από τις πλέον διαφορετικές αφετηρίες, ανατρέχουν σ αυτές για να σκεφτούν την κρίση της δικής μας εποχής. [...] Όποιος δε αρνείται να αντιμετωπίσει τα ερωτήματα αυτά, αρνείται κατ ουσίαν να πάρει το ρίσκο και να σκεφτεί πολιτικά...