Ο ιστορικός, κριτικός, καθηγητής της αρμονίας και συνθέτης Στέμαν, σ αυτό του το έργο, διαρκώς διερωτάται τι είναι η μουσική, ποια θέση είχε στην κοινωνία, ποιες φόρμες ανέπτυξε, ποια προβλήματα αντιμετώπισε στην πορεία της και πώς επηρεάστηκε από την αρχιτεκτονική, τη ζωγραφική, αλλά και τις επιστήμες εν γένει. Καταλήγει στο συμπέρασμα ότι κάθε δημιουργός οφείλει να μελετήσει το αντικείμενο με το οποίο ασχολείται μέσα σ ένα "γενικό και ολοκληρωμένο πλαίσιο", αποφεύγοντας κάθε είδους μονομερείς θέσεις, οι οποίες θα τον απομάκρυναν από την πραγματικότητα και θα έκαναν ίσως το έργο του άκαιρο και ακατάληπτο. Επίσης, επειδή θεωρεί τη μουσική αναπόσπαστο υπαρξιακό στοιχείο όλων των λαών της γης, παρά τις ιδιαιτερότητες που παρουσιάζουν κατά τόπους, εποχές και βαθμό της πολιτιστικής τους εξέλιξης, οδηγείται στη μελέτη, ανάλυση και σύγκριση της κάθε είδους τεχνοτροπίας, απαλλαγμένος από προκαταλήψεις, σωβινιστικά κίνητρα αλλά και δογματισμούς.