Ποια απάντηση μπορούμε να δώσουμε στο ερώτημα αν τα κλασικά Γράμματα ευδοκιμούν ή είναι αποτυχημένα σήμερα στον τόπο μας; Νομίζω ότι με τη μεγαλύτερη επιείκεια θα λέγαμε πως βρίσκονται, όσο ποτέ άλλοτε, σε υποτυπώδη κατάσταση. Όσοι είναι μέσα ή κοντά στον χώρο των κλασικών σπουδών και είτε προσπαθούν είτε όχι να διορθώσουν την κατάπτωση, γνωρίζουν από πρώτο χέρι του λόγου το αληθές. [...] Έτσι φτάσαμε στη δολοφονία των κλασικών Γραμμάτων, για την οποία είναι πολλοί, οι εντεταλμένοι να τα υπηρετήσουν, υπεύθυνοι, και κανείς δεν μπορεί ν αποποιηθεί την προσωπική του ευθύνη. Θα ήταν ωστόσο ύβρις να νομίσουμε πως οι πολέμιοι έχουν τη δύναμη να καταστρέφουν τα κλασικά Γράμματα. Δεν μπορούν, και δεν θ αποτολμούσαν, γιατί τα κλασικά Γράμματα έχουν μέσα τους τα χαρακτηριστικά της αθανασίας, που ούτε η αδιαφορία ούτε οι εποχικές αναζητήσεις ούτε ο ιδεολογικός ή θρησκευτικός φανατισμός στάθηκαν ποτέ ικανοί παράγοντες να τα εξανεμίσουν. Αποτελούν παλίμψηστο χειρόγραφο, κάτω από την κηρωτή επιφάνεια του οποίου βρίσκεται η αέναη σοφία, η πνευματική ευδαιμονία, η αποτελεσματική εμπειρία, δηλαδή αξίες πάντα χρήσιμες στον άνθρωπο, αρκεί να ξύσει κάποιος το κερί από την επιφάνεια για να τις βρει. [...] (από την εισαγωγή του βιβλίου)