Η πόλη αλλάζει δίχως να κοιτάζει τα μονοπάτια της δικής σου ζωής. Βόλτες με χάρτες, χωρίς GPS, εκεί που τα φιλιά, τα χάδια και τα χαστούκια της μοίρας έμοιαζαν με μυστικούς σελιδοδείκτες – κάτω από την ταμπέλα με το όνομα της οδού. Τα γκράφιτι που μουτζουρώνουν τους τοίχους ήρθαν πολύ-πολύ αργότερα. Τα ραντεβού, οι πρεμιέρες, οι εκπλήξεις – όλα στη θέση τους, στην ώρα τους, όπως είχαν κανονιστεί: Αφού δεν υπάρχει κινητό, καμιά αλλαγή στο πρόγραμμα της ημέρας ή στο ξεφάντωμα της νύχτας. Ιστορίες από την Αθήνα που φεύγει. Και πού πάει δηλαδή; Οχτώ μικρά διηγήματα, σαν σκόρπιες, κλεμμένες σημειώσεις από τα ημερολόγια που έμειναν κρυφά. Πενήντα χρόνια Αθήνα. Οχτώ μικρές ανάσες Ζωής.