Μισό αιώνα πριν, άρχισε η καταγραφή σε μορφή ημερολογίου συμβάντων από τη ζωή της Φρούλης, της μητέρας μου, στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Ιστορίες μικρές και μεγαλύτερες με ήρωες του οικογενειακού κι ευρύτερου κοινωνικού περίγυρου. Μαζί παίρνει ζωή ολόκληρη η πόλη, με τους δρόμους και τις άμαξες, τις πλατείες με τα κτίρια: μία ολόκληρη εποχή σε «Carte-Postale vivante» (Κάρτα με ζωντανές εικόνες)! Γυρίζομε πίσω στον 20ο αιώνα, στη Μεσοπολεμική Περίοδο, αλλά και κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Μπροστά μας η σπουδαιότερη Μητρόπολη της Ανατολικής και, γιατί όχι, όλης της Μεσογείου. Οι Αιγυπτιώτες Έλληνες στο επίκεντρο των δράσεων μαζί με τους Αιγυπτίους και τους Άγγλους κυρίως, αλλά και τους Ιταλούς και άλλους Ευρωπαίους. Ο Καβάφης, φυσικά, στοιχειώνει την ατμόσφαιρα με τη λογοτεχνική λαγνεία, τη μοναδική ελληνικότητα, τον φιλοσοφικό στοχασμό. Από την ανέμελη ζωή της παροικίας με τις εκδρομές στις πλαζ και τις βόλτες στα μπαξεδάκια και τα εξοχικά, επιστροφή στη μεγάλη πατρίδα, την Ελλάδα του ’60 με τις πολιτικές συγκρούσεις και ανατροπές. Ένας κόσμος μαγικός πίσω, ένα παρόν αλλιώτικο, σκληρά απρόοπτο. Αυτό το χρονικό αφηγείται η μητέρα μου, με ιδιαίτερα αισθαντικό τρόπο, ως μαρτυρία μιας εποχής ονειρικής, που παρήλθε ανεπιστρεπτί…