"Πετάχτηκε από την καρέκλα του με μια θανατηφόρα, αίσθηση τρόμου να γαντζώνεται στην καρδιά του. Η μορφή, της οποίας το αριστερό χέρι ακουμπούσε στο τραπέζι, σηκωνόταν όρθια πίσω απ το κάθισμά του, ενώ το δεξί της χέρι κύρτωνε πάνω από το κρανίο του. Ήταν τυλιγμένη με μαύρο κουρελιασμένο ύφασμα, και τα τραχιά μαλλιά τη σκέπαζαν όπως στη ζωγραφιά..." Προικισμένος με μια σχεδόν διαβολική ικανότητα να δημιουργεί με σταδιακά βήματα τρόμο μέσα από την πεζή καθημερινή ζωή, είναι ο ακαδημαϊκός Μόνταγκιου Ρόουντς Τζέημς. (Χ.Φ. Λάβκραφτ) Αριστοτεχνικές αφηγήσεις που εξιστορούν με βλοσυρή εικονο-πλασία αλλά και "επιστημονικό" τρόπο τις εμπειρίες εκείνων που τυχαία ανασκαλεύουν το υπερφυσικό για να βρεθούν αντιμέτωποι με το απόκοσμο μεγαλείο του αρχέγονου τρόμου: Απεχθή πλάσματα τυλιγμένα σε σάβανα, νεκροί που γύρισαν από τον άλλο κόσμο με σκοπό μια φοβερή εκδίκηση, ανεξήγητες δαιμονικές παρουσίες που χλευάζουν τους ζωντανούς είναι μερικές μόνο από τις απεικονίσεις των πιο σκοτεινών φόβων των ηρώων του Μόνταγκιου Ρ. Τζέημς. Κλασικές ιστορίες τρόμου προορισμένες για ανάγνωση υπό το χλομό φως των κεριών την παραμονή των Χριστουγέννων (κάτι που συνήθιζε ο ίδιος ο δημιουργός τους), το απόγειο ίσως των υπερφυσικών αφηγήσεων της αγγλικής λογοτεχνίας, στην παράδοση του Τζόζεφ Σέρινταν Λα Φανού, ο Μόνταγκιου Ρ. Τζέημς θεωρείται ο σπουδαιότερος δημιουργός ιστοριών με φαντάσματα του 20ού αιώνα, έχοντας επηρεάσει καθοριστικά τις επόμενες γενιές συγγραφέων τρόμου και κερδίσει το θαυμασμό πολλών διάσημων δημιουργών από τον Λάβκραφτ και τον Κλαρκ Άστον Σμιθ μέχρι τον Στήβεν Κινγκ και τον Ράμσεϋ Κάμπελ.