Περάσανε κιόλας δεκατρία χρόνια από τότε, το 1994, που κυκλοφόρησε ο πρώτος τόμος της σειράς "Συμβολή στην ιστορία της λεσβιακής γραμματείας", με 92 μονογραφίες λογίων και λογοτεχνών της Μυτιλήνης. Ακολούθησε, την επόμενη χρονιά, άλλος ένας με 24 όμοιες και ιδού φέτος, ο δέκατος τρίτος της ίδιας σειράς με άλλες 51. Βέβαια καθώς σε 22 περιπτώσεις για το ίδιο πρόσωπο γράφτηκαν περισσότερες από μία, συνολικώς οι παρουσιασθέντες ανέρχονται σε 146, μαζί με τον Γιώργο Σκούφο που περιλαμβάνεται στην "Αποδεκατισμένη ενδεκάδα", αλλά και βέβαια ανήκει στην κατηγορία περί των οποίων, εδώ, ο λόγος. Δεν είναι λίγοι, νομίζω, οι σκιαγραφηθέντες, αλλά πάλι τα κενά είναι πολλά, θα έλεγα. Οι δυο τελευταίοι αιώνες υπήρξανε για το νησί από τους πλέον δυναμικούς στα "γρόσια και στα γράμματα" -για να θυμηθώ και το λεχθέν για τους Γιαννιώτες, που λιγότερο ή και περισσότερο ισχύει και για τους Μυτιληνιούς, η οικονομική και πνευματική άνθιση των οποίων, από τις αρχές του 19ου αιώνα ως την απελευθέρωση τους και λίγο μετά, ως την μεγάλη καταστροφή, ήταν πρωτοφανής, αφού ουσιαστικά κυριαρχούσαν, μπορώ να πω, στο τρίγωνο Κωνσταντινούπολη - Αθήνα - Σμύρνη, με τις απέναντί τους ακτές της Ασιατικής Ελλάδας να είναι υπό την καθολική επιρροή τους. [...] (από τον πρόλογο του συγγραφέα)