"Το γεγονός της γέννησής μου ακολούθησε η βάπτισή μου, μυστήριο δημοφιλές, στο οποίο υπήρξα πρωταγωνιστής. Φημολογείται ότι έλαβε χώρα μέσα σε ένα μείγμα ανείπωτης χαράς, θρησκευτικής κατάνυξης και κόσμιας συμπεριφοράς, ότι είχε εναρμονιστεί πλήρως με τις τυπικότητες της Εκκλησίας, τα τοπικά έθιμα και τις κοινωνικές επιταγές που ίσχυαν ακόμη εκείνη την εποχή του πνέοντος τα λοίσθια χαρισάμενου μεσοπόλεμου. Σημαντικούς ρόλους υποδύθηκαν δύο καλοί φίλοι της οικογένειας, γεροντοπαλίκαρα εκ πεποιθήσεως, διακεκριμένα μέλη της ανώτερης κοινωνίας και επιφανείς κρατικοί λειτουργοί. Κατά την κορυφαία στιγμή του μυστηρίου, όταν εκστομίζεται η φράση "και το όνομα αυτού", το παριστάμενο πλήθος, αποτελούμενο κατά πλειοψηφία από ενδημούντες, παρεπιδημούντες, ενδιατρίβοντες Πελοποννησίους, εγχωρίους φίλους και τους αναγκαίους παρείσακτους, στην αγωνία του να ακούσει το όνομα που θα δινόταν στο νεοφώτιστο, άρχισε σύσσωμο να φωνάζει σε άπταιστα μωραΐτικα "πάφτε, ρε, ν ακούσουμε πώς θα το βγάλουν", με αποτέλεσμα να μην ακούσει κανείς κανένα από τα δύο ονόματα που μου δόθηκαν κι ας ανεφώνησαν οι διαπρεπείς ανάδοχοί μου, στεντόρια, Κυριάκος ο ένας και Δημήτριος ο άλλος".