Για έναν εξωτερικό παρατηρητή, η καθημερινή ζωή στο (Άνω) Καραμπαντσέλ μπορεί να μοιάζει φυσιολογική και συνηθισμένη. Όταν όμως σου τη διηγείται ο Μανολίτο Γυαλάκιας, η ιδιοσυγκρασία των κατοίκων βγαίνει αυθόρμητα στην επιφάνεια, ακόμα κι αν αυτό δεν είναι πάντα θετικό για τη φήμη της συνοικίας. Έτσι, μια γιορτή-έκπληξη καταλήγει με το τιμώμενο πρόσωπο κατακόκκινο σαν ντομάτα, η εξωσχολική εκδήλωση ανακυκλωμένης τέχνης τελειώνει με την άτακτη φυγή των ανιματέρ, κι ακόμα κι όταν όλοι υποστηρίζουν τη Ρεάλ Μαδρίτης και όλα δείχνουν πως δεν υπάρχει κανένας λόγος σύγκρουσης, ακόμα και τότε κάτι μπορεί να πάει πολύ στραβά. Καημένε Μανολίτο… Πάλι καλά που ο παππούς του, ο σούπερ-παππούς του, είναι πάντα με το μέρος του.