Η μοίρα το φερε να συναντηθούν κάπου μακριά απ’ το νησί τους, τη Ρόδο, δυο γυναίκες. Η Έλλη διηγείται τη ζωή της και η Αργυρώ θυμάται πλέκοντας τα πουλόβερ της Λουίζας που γεννιέται μετά τον πόλεμο του 40, και είναι κόρη της Έλλης και του Ευγένιου Βιντάλ. Ο πατέρας της, βαμβακέμπορος από την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, πεθαίνει λίγες μέρες μετά τη γέννησή της. Στο πανεπιστήμιο γνωρίζει τον Φαίδωνα και το πρώτο καλοκαίρι της γνωριμίας τους το περνάει στη Ρόδο, που είναι και η πατρίδα της μητέρας της. Εργάζεται στην υποδοχή ενός ξενοδοχείου που ιδιοκτήτης του είναι ο Αλέξης Αλεξιάδης, πατέρας του Φαίδωνα. Κάποια γεγονότα, όμως, κλονίζουν τη σχέση τους. Στο σπίτι του γιατρού Δημήτρη Βιέρου και της Ρωσίδας γυναίκας του Σόνιας, γνωρίζει τον Πάρη Ρόδιο, εκτιμητή έργων τέχνης. Ο Πάρης την ερωτεύεται κι εκείνη αισθάνεται έρμαιο μιας δύναμης -ίσως είναι η μοίρα- που της υπαγορεύει να πράττει παρά τη θέλησή της...